Als je Zuid Limburg zegt dan denk je direct aan het prachtige landschap, de rust, de ontspanning en het bourgondische genieten. Hier wandelend besef je dat nogal wat dagelijkse dingen veel verder terug gaan dan je denkt. De Romeinen hebben hier de basis gelegd voor culinair genieten. Ze brachten veel van ons dagelijks eten naar Zuid Limburg zoals varkens, kippen, spelt, kersen, pruimen, druiven en ook de afgeleide producten zoals eieren en wijn. Allemaal eten dat we nu eigenlijk heel normaal vinden. En al die producten vinden we nog steeds in de streek waar de Via Coriovallum doorheen gaat. In een brasserie, eetcafé of gewoon in een dorpskroeg is Bourgondisch heel normaal.
Het landschap dat je om je heen ziet, is hetzelfde landschap dat de Romeinen hier zo’n 2000 jaar geleden aantroffen. De omgeving was aantrekkelijk: de grond was vruchtbaar en herbergde dus allerlei handige grondstoffen.
Bekend is natuurlijk de Limburgse vlaai die waarschijnlijk door de Romeinen naar Limburg is gebracht. Ieder dorp heeft nog steeds zijn eigen vlaai. Bekend is de “Krosjelevlaai”. In Zuid Limburg is het altijd iets warmer en rijpen de druiven in de vele wijngaarden. De Via Coriovallum gaat langs twee daarvan. Ook de Limburgse hop groeit op de zonnige heuvels naar hartenlust. Daarmee worden de lekkerste Limburgse biertjes gebrouwen in de familiebrouwerijen of het Wittems klooster.
En bij een lekker biertje hoort een “sjtinkkieës”: De Rauwe van Steenberg uit Epen met “sjtroeëp” uit Schinnen.